عمه خانم ما
بعد از حدود 10 روز در کما بودن ...عطای این دنیا را بر لقایش بخشیدند.روح شان شاد..
+ نوشته شده در چهارشنبه نوزدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت 15:55 توسط Port1433
|
اینجا بیشتر متن های می نویسم که تاملات در آستانه سی سالگی ست و کاربرد دیگری ندارد
نوشتههای پیشین
- شهریور ۱۳۹۷
- مرداد ۱۳۹۷
- تیر ۱۳۹۷
- خرداد ۱۳۹۷
- آذر ۱۳۹۶
- مهر ۱۳۹۶
- بهمن ۱۳۹۵
- آبان ۱۳۹۵
- دی ۱۳۹۴
- مرداد ۱۳۹۴
- تیر ۱۳۹۴
- فروردین ۱۳۹۴
- مهر ۱۳۹۳
- شهریور ۱۳۹۳
- مرداد ۱۳۹۳
- فروردین ۱۳۹۳
- اسفند ۱۳۹۲
- بهمن ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- مرداد ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- خرداد ۱۳۹۱
- فروردین ۱۳۹۱
- اسفند ۱۳۹۰
- بهمن ۱۳۹۰
- دی ۱۳۹۰
- آرشيو
آرشیو موضوعی
پیوندها
- خبر از نگاه دوربین
- سه چهارم از تلخ
- سید محسن سجادی
- به نگاهم خوش آمدی(هادی صمدی)
- ساکت تر از سکوت
- چهار صباح(زهرا خسروبیگی)
- پنج دری (لیلا باقری )
- ثبوت
- رها
- زینب مرتضایی(دفتر یادداشت)
- فصل تردید(مینا رواسانی)
- بدون مرز(زهرا اکبرنیا)
- علیرضا حسنی(نگاه دوربین)
- رو به رو (اعظم حسن تقی)
- مفرد مونث بی مخاطب!!!
- از خاموشی تا آوای بیداری
- روز هشتم
- انسانی در پی آدمیت