اگر فقر و اعتیاد و فساد و فاصله طبقاتی را کنار هم بگذاریم و از من بپرسند کدام یک مهلک تر است جواب خواهم داد فاصله طبقاتی.! خصوصا فاصله طبقاتی درون یک نسل

زمانی که دو دوست، دو خانواده ، دو فامیل  و دو همسایه از یک نقطه شروع می کنند، با هم رشد می کنند، با هم روزها را سپری می کنند، سال به سال با همدیگر با تجربه تر می شوند ، سال به سال فرزندان شان بزرگ تر می شوند، زمانی می رسد که چشم باز می کنند که ای دل غافل..ما کجاییم و آنها کجایند...ما کجاییم و دوست دوران دبیرستان کجا ...او کجا ایستاده است و ما در کجاییم...گویی همه ی این سالها در یک چشم بهم زدن مانند فیلمی که روی دور تند باشد از جلوی چشمان گذشته است و حال ماییم و حسرتی اندوه بار از گذشته ای که از دست داده ایم و هم نسلانی که از ما پیشی گرفته اند...راست ش را بخواهید از این حس می ترسم ...ناراحتم از موفقیت خود که باعث آزردگی خاطر دیگران می شود. اسم ش را گذاشته ام حسادت وارونه...

انسان مغروری نیستم و موفقیت چندانی کسب نکرده ام اما به نسبت هم نسلان از کیفیت و وضعیت بهتری برخوردارم ...تکه نانی دارم و خورده هوشی که از طریق ان ارتزاق روزی می کنم..راضی ام به رضای خدا اما در مقابل تاسف می خورم از وضعیت دوستان قدیم و هم نسلان ..از فاصله عمیقی که بین من و انها پدید آمده است.. از اینکه من به لطف خدا در بزنگاه های زندگی ام تصمیم درستی گرفتم و انها به بیراهه رفتند. از اینکه خواستم به قدر وسع راه نشان شان دهم اما به فخر فروشی متهم شدم! از اینکه شوق کمک داشتم و انها احساس دانش و تجربه بیشتر از من...مشتاق همکاری بودم و انها در جبران عقب ماندگی از میانبر...میانبری که راه را برای انها روز به روز تاریک تر کرد. مانند قماربازی که هر بار به امید دست یافتن به موفقیت شانس خود را امتحان می کرد و هر بار سرافکنده تر از گذشته زمان و زندگی را با هم واگذار می کرد.در سینه ام درد دارم و راهکاری ندارم.هر انسانی دوست دارد موفقیت و پیشرفت ش را جشن بگیرد اما این روزها این موفقیت های هر چند کوچک را پنهان می کنم! با اینکه ارتباط مان بسیار بسیار کم شده است اما همین مقدار هم دوست ندارم دیده شوم با اینکه می دانم آرزوی زمین خوردنم را دارند اما دلم رضا نمی دهد از شنیدن موفقیت های ناچیزم دلشان بلرزد و حسرت بر انها چیره شود.کاش می دانستند غرور همیشه به سود انسان نیست گاهی باید دست نیاز بلند کرد بجای اینکه با تکیه بر مدار غرور روز به روز بر شکست های گذشته  بیافزایم.

برای دوستانم آرزو می کنم اگر خوشحال هستند اگر زندگی بر مراد انهاست اگر صاحب شغل و اعتبار و درامد هستند حواس شان به حسادت واراونه باشد. اگر به هزاران دلیل به همنسلان ناکام کمک نمی کنیم حداقل بر دردهای شان افزوده نکنیم.

والسلام